Dogoterapia

Dogoterapia, czyli leczenie z wykorzystaniem kontaktu z psem, to niezwykle skuteczna metoda wspomagająca rozwój umiejętności okazywania emocji i uczuć, zwłaszcza u dzieci. W trakcie zajęć z udziałem psa, najmłodsi uczą się szacunku wobec zwierząt, zdobywają zasady bezpiecznego obcowania z nimi, a także znajdują motywację do aktywności. Osobiście fascynuje mnie wpływ dogoterapii, szczególnie w kontekście osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu czy zespołem Aspergera. Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Missouri – Columbia skupiły się na wpływie posiadania psa w rodzinach z dziećmi chorymi na autyzm. Rodzice opowiadają o czworonogu będącym nieodłącznym towarzyszem ich dziecka, przynoszącym ukojenie w sytuacjach stresowych i łagodzącym objawy choroby. Dzieci z zaburzeniami autystycznymi często napotykają trudności w nawiązywaniu relacji i kontakcie z rówieśnikami. W tym kontekście pies może pełnić kluczową rolę, będąc nie tylko wiernym towarzyszem, ale także wspomagającym proces socjalizacji. Pies, jako kochający istotę bezwarunkowo, staje się doskonałym towarzyszem autystyka, przekraczając granice komunikacyjne i otwierając drzwi do bliższych relacji. Wesoła i pełna energii istota może stanowić brakujący element w procesie socjalizacji, z którym autystyczne dzieci często mają trudności. Obserwując mojego syna w codziennych interakcjach z naszymi psiakami, zauważam, jak są one niezwykle cierpliwe i pomocne w trudniejszych chwilach. Psiaki stają się nie tylko wiernymi towarzyszami, ale także doskonałymi sprzymierzeńcami w nauce i rozładowaniu negatywnych emocji. To fascynujące obserwować, jak ta wyjątkowa więź między dzieckiem a psem przynosi korzyści obu stronom